Waarom schrijf ik?
Ik schrijf omdat ik de wereld zonder woorden niet goed begrijp en met woorden mijn gevoelens kan verwoorden. Mijn moeder schreef ook altijd kaarten en brieven naar haar talrijke familie. Brieven schrijf ik niet vaak meer, maar gedichten regelmatig en heel soms een Kersttoespraakje voor tijdens het familiediner.

De liefde voor gedichten heb ik al heel lang.  Als kind kreeg ik ooit van Sinterklaas een gedichtenbundel “Het stille wonder”. Die heb ik
bewaard en nog altijd kan ik genieten van de soms wat plechtige gedichten. 

In de puberteit schreef ik mijn eerste emotionele gedichtjes omdat praten voor mij niet zo gemakkelijk was. Later werd Schrijvenswaard opgericht en vanaf het begin was ik lid. Daarvoor schreef ik in het Westfries, dat is ook leuk maar niet voor alle onderwerpen geschikt. We volgden dichtcursussen bij Margreet Schouwenaar, Co Woudsma, Dieuwertje...en nog wat mensen. regelmatig schrijf ik gedichten voor mensen die zijn overleden. Het helpt mij om te verwerken en men vraagt mij regelmatig om dat te doen.

Tijdelijk verliet ik Schrijvenswaard en hadden we met wat mensen een
Dichterscollectief. Dat was heel inspirerend, maar tijdens de coronatijd hield dat op. Dus zit ik weer bij Schrijvenswaard en heb een stok achter de deur om te schrijven. We krijgen mooie opdrachten, worden uitgedaagd en dat is fijn.

VERLEDEN TIJD
Mijn moeder ging dood.
Nu ben ik altijd groot,
niet meer haar kindlief,
geen kaartje geen brief,
geen verjaardagsfeest samen
taart en hapjes beramen.
Ik ben geen cadeau meer
en dat doet wel zeer.
Halfstok ging de vlag
op die zomerse dag.
© Thea Leering-Beers. juli 2015