Waarom schrijf ik?
Ik hou van woorden. Ik beschrijf vaak mijn emoties en hoop dat het herkenbaar over komt voor de lezer.
Schreef de dichtbundel "Mijn gedachten zijn van mij", uitgebracht met een cd, waarop de gedichten te beluisteren zijn. Voor sommige gedichten werd de muziek speciaal gecomponeerd.
Soms heb ik geen inspiratie. Dat is mijn humus periode. Even recupereren tot de woorden weer in mijn hoofd vallen.
Het wordt minder
Naast grauw, grijs en wazig
zijn daar de spetterende kleuren
die de ogen schuren
en tranen verontschuldigen
rouw is ruw met gekartelde randen
rond het gat dat dag heet
het verwijt naar een kat die sluipt
en een vogel die zingt
zo godvergeten gewoon
wanhopig briefjes lezen
van toen alles nog goed was
masochistisch bewaren
van een bril met vingerafdruk
en een trui die niet meer ruikt
er zou een medicijn voor moeten zijn
zoals dat voor elke pijn is
maar dan, langzaam, sijpelt het binnen
de liefde van vrienden die bleef
een zelfgetekende kaart
en een gedicht vol meevoelen
ik leef nog…
Mijn kennismaking met het Ultra Kort gedicht:
Als ik mijn moeder zou tegenkomen toen ze jong was, zou ik haar niet herkennen.
Reflectie
Opnieuw uitvinden
die, die ik was
Brocante
Geflankeerd door een opgezette zwaan
wat beduimelde boeken en
een stolp waaronder een Art Deco naakt,
staart een stenen gezicht mij aan
Lang geleden stonden die
Delftsblauwe bloempotten
nog voor iemands raam.
Een vergeeld portret van een jonge man
een ernstige blik en
een gedateerd kostuum.
Iemands zoon, geliefde, dood?
En dan de engelen
met hun mediterende blik
het mos van de begraafplaats
op hun hemelse vleugels
In de serene rust van vergane glorie
schelt de winkelbel:
Herfstbladeren waaien naar binnen
en nemen de kleur aan van het verleden.
Mijn oude trui
Soms blijf ik even hangen
in het omarmende tentgevoel
herinneringen stromen binnen
tot mijn ogen beginnen te tranen
dan steek ik mijn hoofd
weer de wereld in
en leef mijn dag